Mattarella: "De gruwel van Stazzema is een aansporing om geweld af te weren."

"Vandaag keren oorlogen terug om hun spookachtige schaduwen te werpen, met de wreedheid die de geschiedenis ons al had getoond en waarvan we hoopten dat ze voorgoed waren verdwenen. Het bloedbad van Stazzema, de onuitwisbare wond die in onze geschiedenis is gegrift, vertegenwoordigt een herinnering aan de verantwoordelijkheid om het geweld van mens tegen mens te verwerpen, om samenleven en respect voor de wet tussen gelijken te creëren. De centrale plaats van de menselijke persoon en de waarde van de gemeenschap waarin zij leven, vormen de veeleisende erfenis van hen die de gruwelen hebben doorstaan en werken aan de wederopbouw." Dit stond in een boodschap van president Sergio Mattarella, waarin hij eraan herinnerde dat "op 12 augustus 1944 een van de bloedigste en bruutste bloedbaden van de Tweede Wereldoorlog plaatsvond in Sant'Anna en de gehuchten van Stazzema."

Op 12 augustus 1944 vond in Sant'Anna en de omliggende gehuchten van Stazzema een van de bloedigste en bruutste slachtpartijen van de Tweede Wereldoorlog plaats. Meer dan vijfhonderd mensen – vrouwen, ouderen, ontheemden en vele kinderen – werden genadeloos afgeslacht en vele lichamen werden opgestapeld en verbrand. Een angstaanjagende beproeving, die een symbool werd van de gruwelen van de oorlog, van de vernietigingslogica van de SS en van de oneervolle en verfoeilijke medeplichtigheid van de fascisten. De Republiek erkent een van haar diepste wortels in deze plek van martelaarschap, dit burgerlijke heiligdom. Vanuit de afgrond van pijn en lijden vond de gemeenschap van Stazzema, en daarmee heel Italië, de kracht om de onmenselijkheid van de onderdrukkers te verlossen en op nieuwe fundamenten de waardigheid van het volk, vrijheid voor allen, democratie en vrede te bouwen. Herinnering is de voorwaarde die generaties bijeenhoudt in de ontwikkeling van de identiteit van een volk, en houdt het geweten waakzaam omdat geweld, haat en de drang naar overheersing nooit de overhand krijgen. Vandaag keren oorlogen terug om hun spookachtige schaduwen te werpen, met de wreedheid die de geschiedenis ons al had getoond en waarvan we hoopten dat die voorgoed was uitgewist. Het Stazzema-bloedbad, de onuitwisbare wond die in onze geschiedenis is gegrift, vertegenwoordigt een oproep tot actie om het geweld van mens tegen mens te verwerpen, om samenleven en respect voor de wet tussen gelijken te creëren. De centrale plaats van de menselijke persoon en de waarde van de gemeenschap waarin zij leven, vormen de veeleisende erfenis van hen die de gruwelen hebben doorstaan en werken aan de wederopbouw.